شناسایی پتانسیل‌های زمین‌گرمایی با استفاده از روش سنجش از دور حرارتی در خراسان جنوبی

سنجش از دور حرارتی، به‌عنوان شاخه‌ای از علم سنجش از دور نقش مهمی در مطالعات محیط‌زیست ایفا می‌کند. سنجش از دور حرارتی یکی از روش‌های نوین و کم‌هزینه در مقابل پیمایش‌های زمینی، آن هم در مناطق دورافتاده است که در کوتاه‌ترین زمان اطلاعات ارزشمندی از منطقه‌ی مورد مطالعه در اختیار محققان و پژوهشگران قرار می‌دهد. تهیه‌ی نقشه‌ی دمای سطح زمین برای شناسایی مناطق مستعد زمین‌گرمایی با به‌کارگیری باند مادون‌قرمز حرارتی امکان‌پذیر است که زمینه را برای مطالعات اکتشافی بیش‌تر فراهم می‌آورد. در این تحقیق، با استفاده از تصاویر ماهواره‌ی لندست٧، سنجنده‌ی ETM+، نقشه‌ی ناهنجاری‌های دمای سطح زمین تهیه و شش منطقه‌ی مستعد زمین‌گرمایی در استان شناسایی شد. این مناطق که از دمایی بین ٢ تا ٥ درجه‌ی سانتی‌گراد بالاتر از میانگین برخوردار هستند عبارتند از: شمال شهرستان فردوس، جنوب روستای نایبند، جنوب روستای گزیک، 18 کیلومتری خضری دشت‌بیاض، جنوب نهبندان و جنوب‌غربی درح می‌باشند. هم‌چنین، این مناطق در ارتباط بسیار نزدیک با سایر شواهد حضور این انرژی به‌خصوص گسل‌ها و چشمه‌های آب گرم هستند. این امر، نشان‌دهنده‌ی نقش بارز گسل‌ها به‌عنوان یک مسیر حرارتی برای انتقال گرما از بخش‌های داخلی به سطح زمین و چشمه‌های آب گرم به‌عنوان مهم‌ترین جلوه‌های سطحی وجود این انرژی است. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد: استان خراسان جنوبی به دلیل قرارگیری در موقعیت خاص زمین‌شناسی و جغرافیایی‌، از سطح مناسب و مستعدی برای تولید انرژی زمین‌گرمایی برخوردار است که با مدیریت صحیح و امکان توجه برنامه‌ریزان، قابلیت استفاده‌ی مستقیم و کاربردهای صنعتی این انرژی پاک و سازگار با محیط‌زیست در منطقه فراهم می‌باشد.